Olympics and Alamo

Gistermorgen wakker geworden in Nederland. Buiten was het grijs en uit de hemel viel water. Getverderrie! De weersvoorspelling voor de rest van de dag maakte het er niet beter op want het zou druilerig blijven.

In Whistler stond als main attraction de Peak2Peak gondel. Deze gaat van Whistler mountain naar Blackcomb mountain. Je moet als eerste met een semi standaard ski lift omhoog Whistler mountain op en dan de oversteek maken, jawel, van Peak 2 Peak, in de enige gondola ter wereld die een whopping 3 kilometer free span heeft tussen de 2 torens in. Super eng voor deze twee hepies met hoogtevrees maar tegelijkertijd ook heel erg gaaf! Helaas alleen leuk als de mountains waar je tussen heen en weer gaat ook daadwerkelijk zichtbaar zijn en niet verdwenen in dikke wolken mist en regen. Tot zo ver het voornemen om de Peak2Peak te doen. Boe

Naast de Peak2Peak is Whistler ook thuis van de grootste zipline attractie ter wereld, geheel in stijl de Sasquatch (Bigfoot voor de leken) genaamd. Mij leek het de ultieme manier om naast de peak2peak ons hoogtevrees te tarten door dit te gaan doen. Jeroen was niet zo heel enthousiast. Ik geef eerlijk toe, nadat ik op youtube had gezien hoe de Sasquatch eruit ziet ik ook niet meer. Voor de liefhebbende waaghalzen, mocht je hier ooit in de buurt zijn zeker doen! Wederom de langste verbinding ter wereld. Voor de rest, check dit filmpje

https://www.youtube.com/watch?v=0XWdWCE2fQ8

en dan begrijp je misschien waarom wij dachten, neuh, never mind. We zijn misschien 2 mietjes, maar gelukkig wel 2 mietjes samen :)

Goed, geen Peak2Peak en het ziplinen zat er ook niet in. Wat dan wel?

We kunnen ons voorstellen dat Whistler een hele leuke plaats is om te zijn als je met een groep vrienden in de winter gaat skiën. Nu ligt er echter nergens sneeuw en wordt er maar een deel van het terrein gebruikt voor en door fanatieke mountainbikers. Type zet een helm op en gooi jezelf van de berg af. Erg entertaining, alleen al om naar te kijken, wat we dus ook ruim een uur gedaan hebben. Ondertussen was het plan gesmeed om zelf een bike te gaan huren en de semi amateur vriendelijke route rondom Whistler Valley te gaan fietsen. Helaas voor ons bedachten de weergoden op dat moment dat het blijkbaar allemaal nog niet nat genoeg was en gooiden er nog wat litertjes water uit.

On the up side, in een heel groot deel van Canada waaronder heel British Colombia is in de gehele maand augustus geen druppel regen gevallen dus de locals zijn er erg blij mee! Voor ons was de boodschap duidelijk en we hebben een volledige rustdag ingelast in ons hotel-met-sauna.

Vanmorgen vroeg zouden we Whistler alweer verlaten voor de 6 (!!!) uur lange rit richting Clearwater. Jeroen zou de auto gaan halen vanaf het parkeerterrein en ik zou alle koffers naar de lobby slepen. Na een half uur wachten in de lobby met de koffers kwam Jeroen wel terug, alleen zonder auto. Electronische ontgrendeling van de sleutel deed het niet meer dus de auto ging niet open. FAAL. Met de reserve sleutel nogmaals geprobeerd en wederom kwam Jeroen terug, zonder auto.

Wat er gebeurd is is er gebeurd maar mooi dat onze toet helemaal niks meer deed. KAK! Sta je daar..
Meteen contact gezocht met Alamo en hun road protection service. Gelukkig bel je dan een algemeen nummer, wat je verbindt met een algemeen kantoor ergens, met een algemeen meisje met wederom zo'n gruwelijk vrolijke Chantal Janzen stem. Leuk ook dat ze geleerd hebben om vooral NIET naar jouw verhaal te luisteren maar meteen hun eigen beginnen af te ratelen.

Na uitgelegd te hebben wat de situatie was zouden ze een tow truck sturen. Waarschijnlijk was het zo simpel als een lege accu (wat toch best bijzonder is want we hebben geen lichten oid aan laten staan, zeker weten) maar er was iemand binnen 35 minuten bij ons. Uhhuh

Om 9:10 het eerste telefoontje gepleegd en vier telefoontjes inclusief fout doorverbinden of gewoon halverwege het gesprek ophangen later was er om 12:33 al iemand met een startkabel. Eerst hadden ze iemand naar Victoria gestuurd. Vervolgens hadden ze niet begrepen dat we uberhaupt in Canada waren. Daarna gaf de tow truck aan dat ze al iemand hadden gejumpstart en dat ze weer weg waren. Of we zeker wisten dat we niet al aan het rijden waren? WAT DENK JE ZELF DOOS?!? Hierna kon de tow truck het niet vinden. Kei moeilijk ook, er is maar 1 Whistler Village met maar 1 Blackcomb Road en maar 1 parking lot nummer 4.
En dan nog het lef hebben om daar $50,- voor te vragen ook. Goeie service Alamo, toppertjes! Staat jullie netjes.
Na die drie uur hadden we net als Jacq en ik in IJsland een duidelijke keus. Of gaan lachen of iemand neer meppen. We hebben maar voor het eerste gekozen

De tocht richting Clearwater ging gelukkig vrij vlot. Flink klimmen in de bergen, langs allerlei rivieren en meren en dan weer naar beneden het dal in. Ik heb ontdekt dat mijn oren en ingewanden het pertinent niet eens zijn met het continue hoogteverschil maar goed, whatever, we waren weer onderweg! De local kids hier zijn sinds gister weer naar school dus we hebben een stuk highway achter de klassieke gele schoolbus aangereden, wat zo Amerikaans is dat je daar toch ook even een foto van moet maken als echte toerist. Halverwege even gestopt bij Lake Lillooet om iets te eten maar vooral om intens te genieten van het uitzicht. Wat een plaatje...

Nu aangekomen in Clearwater in de Clearwater Lodge. Een echt Amerikaans Highway Motel. Gegeten bij de Hop N Hog Smokehouse om de hoek en dit heeft de avond gered. Heerlijk eten en een super biertje. Clearwater vormt de ingang van Wells Gray National Park, tjokvol met geweldige wandelroutes en beren.. slik...

Om deze jongens in het wild te ontlopen gaan we morgenochtend op bezoek bij IWE, interior white water rafting om eens te kijken of we mee mogen doen. Als ik (we) niet stiekem of verdrinken of berenvoer worden laat ik jullie weten hoe het is gegaan.

Wordt vervolgd..

Kus vanuit Clearwater,

Maris

P.S. Ik reageer niet op iedereen persoonlijk maar ik vind de tot nu toe geplaatste reacties ontzettend leuk! Bedankt so far!